System ekonomiczny w starożytnym Egipcie (dawniej)
Skalne brzegi doliny Nilu dostarczały rozmaitych rodzajów kamienia, od
twardego marmuru do łatwiejszych w obróbce piaskowców i wapieni. Na pustyni na
wschód od Nilu oraz w Nubii wydobywano złoto, a na półwyspie Synaj miedź.
Brakowało rud ważnych metali, głównie cyny i żelaza oraz drewna nadającego się
do budowy statków.
System irygacyjny
Był to system, który miał za zadanie kontrolowanie wylewów Nilu. Przy
pomocy kanałów i śluz doprowadzano wodę do basenów zalewowych, które otoczone
były wysokimi groblami ziemnymi i krawędziami pustyni. Wody Nilu nanosiły żyzny
muł rzeczny oraz zabierały nadmiar szkodliwych soli mineralnych. Po spłynięciu
wód i osuszeniu gruntu ziemię dzielono między chłopów. Część ziemi otrzymywali
władca i świątynie. Dzięki urodzajnej glebie i ujarzmieniu wód Nilu Egipcjanie
uzyskiwali ponad 20-krotnie większe plony zbóż - głównie pszenicy i jęczmienia.
Dobrze funkcjonujący system irygacyjny zapewniał wyżywienie całej ludności
Egiptu, a także uzyskanie nadwyżki żywności, którą można było wymienić na cenne
surowce. System odegrał także ważną rolę w procesie powstanie państwa
egipskiego.
Handel i podboje (okres Średniego Państwa)
W okresie
Średniego Państwa znacznie rozkwitł handel z Mezopotamią, Cyprem, Kretą, a
rzecznikiem egipskim było Byblos, gdzie panowała miejscowa dynastia,
posługująca się egipskimi hieroglifami.
W czasie epoki lasycznej znacznie rozwinęły się techniki jubilerskie i
złotnicze.
Charakterystyczną
cechą podbojów z okresu Średniego Państwa (w odróżnieniu od okresu Nowego
Państwa) jest to, że miały one bardziej charakter ekonomiczny – utrzymanie
szlaków handlowych, zdobycie surowców. Również w polityce wewnętrznej władcy
starali się maksymalnie skonsolidować i wzmocnić strukturę państwa. Pomimo tych
wysiłków nie udało się zahamować tendencji destabilizacyjnych. Jeszcze w
okresie XIII dynastii Egipt pozostawał stabilny, jednakże u schyłku jej
panowania państwo zaczęło tracić swą potęgę wewnętrzną i zewnętrzną.
Okres Nowego Państwa
Nowe Państwo (ok. 1567-ok. 1085 p.n.e.) to okres ogólnego rozkwitu
zjednoczonego Egiptu za panowania XVIII dynastii. Handel objął Mezopotamię,
Morze Egejskie i Azję Mniejszą. W czasie panowania królowej Hatszepsut
zorganizowano wyprawę do krainy Punt (przełom XVI i XV w. p.n.e.). Za panowania
Thotmesa III wyprawy wojenne przywróciły hegemonię Egiptu w Syrii. Nastąpił
rozwój wykształconej warstwy urzędniczej, identyfikującej swoją przyszłość z
polityką władcy. Zwycięskie wojny i dary dla świątyń przyczyniły się do
ekonomicznego wzmocnienia warstwy kapłańskiej (kapłani Amona). Reakcją na to
była reforma religijna Echnatona, prowadząca w konsekwencji do osłabienia
kraju.
System ekonomiczny Egiptu (dziś)
W dzisiejszych czasach Egipt
jest słabo
rozwinięty krajem rolniczo-przemysłowym.
Ważnym źródłem dewiz są wpływy z
eksploatacji Kanału Sueskiego (ponad 1,8 mld dolarów USA) i turystyka. W 2.
połowie lat 70. został zapoczątkowany proces stopniowego oddalania się od
scentralizowanego modelu gospodarki (napływ zagranicznego kapitału, rozwój
sektora prywatnego). Od 1991 wprowadzanie elementów gospodarki rynkowej zgodnie
z ustaleniami Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Duży import żywności i
subsydiowanie artykułów przemysłowych przez państwo doprowadziły do
pogłębiającego się deficytu handlu zagranicznego.
Turystyka
Egipt odwiedziło ok. 10 mln
turystów (2008), gł. z krajów arab., Niemiec, USA, Wielkiej Brytanii
i Japonii; wpływy z turystyki 4,6 mld dol. USA;Głównymi ośrodkami
turystyki są.: Kair, Luksor, Aleksandria, liczne zabytki kultury staroż.
(Memfis, Teby, Abu Simbel, File), rejsy po Nilu, wycieczki w głąb pustyni.
Wzrost aktywności terrorystycznej od 1997 spowodował przejściowe ograniczenie
liczby turystów.
Handel
Głównymi partnerami handlowymi Egiptu są: USA,
Chiny, Włochy, Hiszpania, Niemcy oraz Syria.
Eksportują: ropa naftowa, bawełna,
tekstylia, produkty metalowe, chemikalia, a importują: żywność, maszyny,
chemikalia, drewno, paliwa.
Do bogactw naturalnych Egiptu
należy: ropa naftowa, gaz ziemny, fosforyty, rudy żelaza, mangan, gips.
Bardzo fajnie napisane. Pozdrawiam serdecznie !
OdpowiedzUsuń